چند سال پیش جزیره مینو ازتوابع شهرستان خرمشهر به شهر تبدیل شد. جزیره ای واقع در مرز کشور عراق که اکوسیستم زیبا و پتانسیل گردشگری، لیاقت شهر شدن را به آن بخشیده بود. نام جزیره مینو در لیست شهرهای استان خوزستان جا گرفت و قرار بود با توسعه همه جانبه، زیبایی سالهای قبل از جنگ تحمیلی دوباره به سیمای این جزیره برگردد. مینو، شهر شد اما امکانات و داشته هایش در حد همان جزیره سابق ماند. حتی طرح پیدایش منطقه آزاد اروند و قرار گرفتن این جزیره تحت نظر این منطقه و وعده ساخت مراکز تفریحی و هتل های رنگارنگ و زیبا هم نتوانست تغییر کوچکی در بافت روستایی این جزیره ایجاد کند. حالا مینوشهر مانده با پسوند شهر و صدها محرومیت که هیچ بویی از زندگی شهری در آن نیست که نیست!
//////
در کنار تمام مشکلات موجود در این شهر از مشکلات بخش کشاورزی گرفته تا نبود مکان های تفریحی و ورزشی و حتی کمبود اماکن اموزشی و بانک، آنچه بیش از همه خودنمایی می کند، مشکلات موجود در شبکه توزیع آب و کمبود آب شرب این شهر است. مشکلی چند ساله که با وجود اعتراض ها و گلایه های مداوم ساکنان مناطق مختلف مینوشهر و برخی مسئولان از جمله امام جمعه، شورای شهر و نماینده مردم این شهر در مجلس همچنان پابرجا مانده است. در ماه های تابستان امسال هم چون دیگر ماه ها، قطعی چندین ساعته آب در برخی مناطق مینوشهرزندگی مردم این مناطق را با مشکلات همیشگی روبرو کرد و اهالی برای رفع تشنگی باید ساعت ها در صف تانکرهای آبرسان شهرداری منتظر می ماندند تا شایدآب شرب مورد نیازشان را فراهم کنند. با وجود اینکه این مسئله سالهاست در مناطق مختلف مینوشهر حتی نواحی مرکز شهر مشکل ساز شده اما تاکنون اقدامی برای رفع ان انجام نشده است. سالهاست مسئولان به شکل های مختلف اعلام کرده اند شبکه توزیع آب آشامیدنی مینوشهر له دلیل فرسودگی،تحمل فشار زیاد آب را ندارد و همین مسئله را علت اصلی قطع آب شهر می دانند با این حال هنوز اعتباری در این خصوص اختصاص نیافته است. در مرداد ماه امسال قطعی 20 روزه آب در منطقه غانمیه و آبرسانی با تانکرهای شهرداری، کاسه صبر اهالی را لبریز کرد و برای رهایی از مشکل همیشگی شان که در فصل گرما به اوج خود رسیده بود دست به دامان امام جمعه شهر شدند.
در پی اعتراض اهالی، حجت الاسلام محمد جواد عدل پور امام جمعه مینوشهر از مسئولان سازمان منطقه آزاد اروند و آّبفا خرمشهر خواست با تامین اعتبار مورد نیاز، شبکه آبرسانی مینوشهر را اصلاح کنند.
این در حالی است که امید اسکندری رییس شورای اسلامی شهر مینوشهر با اشاره به برگزاری نشست با سازمان منطقه آزاد اروند و آبفا خرمشهر برای تعویض خطوط آبرسانی اعلام کرد: متاسفانه به رغم پیگیری ها و مکاتبات فراوان تا کنون اقدامی در این خصوص صورت نگرفته است .
شبکه فرسوده در انتظار اعتبار!
از آنجا که فرسودگی شبکه آبرسانی مینوشهر به عنوان عامل قطعی مکرر آب از سوی مسئولان شهر واستان بارها اعلام شده از این رو تعویض این خطوط به عنوان تنها راه رفع این مشکل در دستور کار قرار گرفته اما بی پولی مانعی بر سر راه اجرای این اقدام شده است. عبدالرحیم هلالی معاون اداره آب و فاضلاب مینوشهر در گفتگو با " جوان " ازاصلاح وبازسازی بیش از 45 کیلومتر از 80 کیلومتر شبکه آبرسانی خبر داد و گفت: لازمه تداوم این اقدامات رسیدن اعتبار است چرا که با اعتبارات جاری نمی توان از پس این مشکل چند ساله مینوشهر برآمد.
وی حفاری های اخیر شرکت گاز در منطقه را یکی از دلایل قطعی چند ساعته اب در برخی مناطق شهر عنوان کرد و افزود: به دلیل پوسیدگی لوله های آب شرب، هر نوع عملیات حفاری سبب آسیب به این لوله ها و خسارت به شبکه آبرسانی می شود.
بنا به گفته هلالی در صورت تامین اعتباردراسرع وقت اصلاح وبازسازی 35 کیلومتر باقی مانده از سر گرفته خواهد شد.
معاون اداره آب و فاضلاب مینوشهر اعتبار مورد نیاز برای اصلاح شبکه آبرسانی مینوشهر را 105 میلیارد ریال عنوان کرد و افزود: احداث خط انتقال یکهزار و 700 متری منطقه دیرفارم تا ایستگاه پمپاژ برای حل مشکل قطعی آب مناطق بحرانی ضروری است.
با این حال ظاهرا هنوز خبری از تجدید رقم اعتبار برای ادامه کار نیست و مسئولان شهرهم باید دست روی دست بگذارند تا شاید صدای مردم مینوشهر به گوش دولت برسد و برای ارتقای اعتبار اقدامی کنند.
وضعیت بحرانی در روستاها
وضعیت نابسامان شبکه توزیع آب مینوشهر زندگی روستاییان این منطقه را بیش از دیگران با چالش روبرو کرده است. قطعی چندین ساعته و گاه چند روزه اب در روستاهای این منطقه در تابستان گرم و شرجی، زندگی را برای اهالی این روستاها طاقت فرسا کرده تا آنجا که برخی از ساکنان، قید خانه و کاشانه شان را زده اند و برای زندگی راهی شهرهای اطراف شده اند.
روستاییان مینوشهر ناچارند در گرمای بیش از 50 درجه تابستان هر روز برای خرید چند بشکه آب که کفاف مصرف روزانه شان را نمی دهد مسافت های طولانی تا شهر طی کنند. خرید بشکه های آب با صرف هزینه بسیار روزانه روستا، اهالی را ناگزیربه استفاده از آب رودخانه و چاه ها برا ی شستشوی لباس و ظروفشان کرده است. شرایطی که در صورت تداوم قطعا بهداشت اهالی را به خطر می اندازد. با این حال انگار صدای ساکنان روستاهای مینوشهر به گوش هیچ مسئولی نمی رسد. روستاهایی که از کمترین امکانات زندگی بی بهره اند و می توان نامشان را در بین مناطق محروم جای داد .
تابستان امسال بی آبی شرایط روستاها را به مرز بحران رساند اما هیچ اقدامی حتی آبرسانی با تانکربرای رفع نیاز روزانه اهالی از سوی مسئولان شهرانجام نشد و پیگیری های روستاییان فقط به وعده وعیدها رسید. بنا به اعلام اداره آب و فاضلاب مینوشهر قرار است در صورت رسیدن اعتبار، عملیات احداث خط انتقال به طول 350 متر برای رفع قطعی آب روستاهای بحرانی آغاز شود. ظاهرا روستاییان باید چند سال دیگر منتظر رسیدن اعتبار بمانند البته اگر تا آن زمان روستاهای مذکور خالی از سکنه نشده باشند.
