بقعه شهاب‌الدین اهری، یادگار معماري صفوي

  عالم ارای عباسی در مورد آن می‌نویسد: شاه عباس اول صفوی در سال نوزدهم و بیست ویکم سلطنت خود به اهر آمده و به زیارت تربت شریف شیخ فایز رفت و دستور ساخت آرامگاه وي را كه اینک در اهر داخل محوطه پارک شیخ شهاب الدین قرار دارد ، صادر کرد.

شیخ شهاب الدین اهری عارف و شاعر قرن هفتم هجری قمری بوده‌است.در اکثر کتب قدیمی، شیخ شهاب الدین را با نام‌ شهاب الدین محمود تبریزی نام برده اند .لقب شهاب الدین توسط استاد و مرشد وی، شیخ رکن الدین سجاسی به وی اعطا شده‌است.

روایت می‌کنند زمانی که تیمور لنگ، با لشکر خود و جمعی از اسرای چینی، از شهر اهرعبور می‌کرده، به دیدار شیخ می‌آید . امیر تیمور در این ملاقات از شیخ می خواهد که به او غذایی بدهد که تا حال در عمرش نخورده باشد .شیخ می‌گوید:«از شیر آهوان به تو شیر برنجی خواهم پخت که در عمرت شیر آهو نخورده ای!» امیر تیمور بعد از این جریان، از شیخ می خواهد که در قبال این احسان، از او چیزی درخواست کند. شیخ می‌گوید:«من از تو فقط این در خواست را دارم که به تعداد افرادی که در این اتاق جا می‌گیرند، از اسرا آزاد کنی!» امیر تیمور نگاهی به اتاق کوچک شیخ کرده و می‌گوید: خواستهٔ کوچکی است. با اینحال قبول دارم. اسرا را وارد اتاق می‌کنند و اتاق پر نمی‌شود تا سرانجام همهٔ2000 اسیر آزاد می‌شوند.