امروز فيلم «قصه‌ها» ساخته «رخشان بني‌اعتماد» در هفتاد و يكمين جشنواره فيلم ونيز اكران مي‌شود. اين در حالي است كه محسن مخملباف با فيلم «رئيس‌جمهور» و نيما جاويدي با «كلماتي با خدا» ساخته بهمن قبادي هم به عنوان فيلمسازان ايراني در اين جشنواره حضور دارند.
توليد و حضور فيلم‌هاي سينمايي ضد ايراني كه در داخل يا خارج از كشور كه عمدتاً توسط كارگردان‌هاي ايراني توليد مي‌شوند و نيز گرفتن جوايز متنوع جشنواره‌هاي خارجي، به عنوان يكي از راه‌هاي مقابله با نظام اسلامي و تمدن ايراني در دست دشمنان كشورمان تبديل شده است. يكي از مهمترين و راهبردي‌ترين ابزار براي تسخير قلب و ذهن يك ملت طراحي و تئوريزه‌كردن موضوعاتي فرهنگي است كه متناقض با باورها و ارزش‌هاي آن كشور باشد. كاربردي‌ترين عرصه براي نيل به اين هدف استفاده از سينما و توليداتي به اسم «مديا» يا همان سرگرمي‌سازي است.
«ما به جاي حمله نظامي و به كارگيري بمب و سلاح‌هاي مخرب، بايد براي ايران «دامن‌هاي كوتاه» و «لباس‌هاي بدن نما» بفرستيم. اگر بتوانيم بي‌بند و باري را در بين جوانان ترويج دهيم و آنها را وادار به رفتارهاي ضداخلاقي و شئونات ديني و انساني كنيم، ديگر هيچ نيازي به تهاجم نظامي و اِعمال زور عليه آن ملت نخواهيم داشت.» اينها توصيه يكي از مقامات ارشد سياسي امريكا است كه در قامت يك تئوريسين فرهنگي ظاهر شده و براي چگونگي تخريب داشته‌هاي ديني و تمدني ايران و ايراني به كارگزاران غربي، ارائه طريق مي‌كند. از طرف ديگر همين افراد تئوريسين دستوراتي مبني بر راه‌اندازي گعده‌ها و مكان‌هاي مرتبط با اين مباحث به منظور تشويق و ترغيب سازندگان چنين آثاري است كه در قامت عناويني مثل جشنواره فيلم، همايش دفاع از حقوق بشر، بنياد آزادي و برابري حقوق زنان و چندين و چند نمونه متظاهرانه ديگر تشكيل و برپا مي‌شوند. بهترين نمونه در اين باب، جشنواره‌هاي فيلم و توليدات سينمايي است كه هر ساله ميزبان آثار ضد ايراني - اسلامي هستند.
در چند سال اخير و به تبع همين پروپاگانداي تصنعي ايجاد شده، آمار و تعداد فيلم‌هاي ضدايراني ساخته شده توسط كارگردانان ايراني در داخل و خارج از كشور، يك سير صعودي تأمل‌برانگيز و البته خطرناك و معناداري را نشان مي‌دهد. آثاري كه به عنوان شاهد مثال در اين مقال مي‌توان به آنها اشاره كرد، متعدد هستند اما به عنوان نمونه چند مورد از آنها را ذكر مي‌كنيم.
قصه‌ها«قصه‌ها» ساخته رخشان بني‌اعتماد است كه در حمايت از فتنه 88 ساخته شده و ادامه داستان‌هاي فيلم‌هاي گذشته كارگردان است. «قصه‌ها» كه به عقيده بسياري از منتقدان قصه ندارد، قرار است در بخش اصلي جشنواره ونيز و در ميان 20 فيلم براي شير طلا رقابت كند.
ملبورن«ملبورن» ساخته «نيما جاويدي» اثري است كه يك تقليد محض و البته ناشيانه از آثار اصغر فرهادي است كه وي نيز در اين فيلم سعي كرده است ضمن رعايت قالب سينماي شكاك، بحث پوسيده و نخ‌نماي مهاجرت را دستمايه كار خود قرار بدهد. اين اثر قرار است در ونيز و به عنوان فيلم افتتاحيه بخش هفته منتقدين به نمايش درآيد.
رئيسجمهورفيلم «رئيس‌جمهور» ساخته جديد محسن مخملباف است كه به عنوان فيلم افتتاحيه بخش افق‌هاي ونيز انتخاب شده است. اين فيلم كه در تفليس گرجستان ساخته شده داستان يك ديكتاتور است كه در پي يك كودتاي نظامي بركنار مي‌شود و پس از بركناري با نوه‌اش با تغيير ظاهر در لباس نوازنده خياباني حاضر مي‌شود و اين موجب مي‌شود كه مردم خود را كه تا پيش از اين قصر بر آنها حاكم بوده بهتر بشناسد. مخملباف در اين فيلم كه به نظر مي‌رسد كينه خود به جمهوري اسلامي را همچنان همراه دارد، همه فرزندان خود را در بخش‌هاي مختلف چون تدوين و دستياري كارگردان به كار گرفته است. مخملباف خود بر خلاف خلاصه داستان منتشر شده از فيلمش مي‌گويد: اين فيلم درباره صلح و مصالحه است و اينكه پس از سقوط يك رژيم، خشونت به راه مي‌افتد و قدرت جديد به قدرت چنگ مي‌زند و آنها سراسيمه از ابزارهاي خشونت استفاده مي‌كنند و از هر كاري براي نگهداشتن قدرت استفاده مي‌كنند!
مريماين فيلم به كارگرداني رامين سرّي، داستان يك خانواده ايراني مقيم امريكاست و در حومه نيوجرسي زندگي مي‌كنند و پدر خانواده پزشك است. «علي» برادرزاده دكتر كه در فيلم شخصيتي مذهبي و از طرفداران امام خميني(ره) نشان داده مي‌شود، براي ادامه تحصيل به امريكا مي‌آيد. زماني كه دانشجويان در ايران سفارت امريكا را تصرف مي‌كنند، «علي» نيز درصدد قتل شاه در مركز سرطان مموريال اسلون - كترينگ در منهتن بر مي‌آيد و اتفاقاً عموي علي هم پزشك اين مركز است.
101 دختراين فيلم درباره ماجراي نامه 101 دختر ايراني به رئيس‌جمهور است كه در روستاي تقلايه اربيل عراق در حال ساخت است. بهمن قبادي، بتين قبادي، ناهيد قبادي، بيژن زمان پيرا، عثمان محمدي و مشفق شعباني از دست اندركاران ساخت اين فيلم سياه و ضد ايراني هستند.
دختري تنها در شب پياده به خانه ميروداين فيلم به كارگرداني «آنا ليلي امين‌پور» تهيه و توليد شده است. داستان فيلم «دختري تنها در شب پياده به خانه مي‌رود» در شهري به نام بد سيتي (شهر بد) مي‌گذرد؛ شهري بي‌قانون كه ظاهراً در ايران واقع است اما در مسيري صنعتي و سوخته و با جعبه‌هايي كه عناويني از حومه شهر را بر خود دارد، تصوير مي‌شود. اين فيلم 105 دقيقه‌اي به زبان فارسي تهيه شده و امين‌پور در كنار سينا سياح و جاستين بگنود تهيه‌كننده آن هستند. اين آثار تنها بخشي از چندين و چند اثري است كه توسط كارگردانان ايراني و با رويكردي ضد ايراني – اسلامي تهيه و توليد شده كه اتفاقاً مورد استقبال جشنواره‌هاي خارجي قرار گرفته‌اند.
مهمترين دليلي كه مي‌توان براي ادامه ساخت فيلم‌هاي ضد ايراني و حمايت جشنواره‌هاي خارجي از اين نوع فيلم‌ها متصور بود، اين است كه نظام اسلامي و فرهنگ غني منبعث از آن يكي از مهمترين چالش‌هاي پيش‌روي غرب محسوب مي‌‌گردد. غربي‌ها با استقبال از فيلم‌هاي ضدايراني در جشنواره‌هايشان به دنبال استحاله و اضمحلال فرهنگ و ارزش‌هاي اسلامي ايراني هستند. فيلم‌هاي ضد ايراني اگرچه هيچ وقت از نظر كيفي در سطح بالايي قرار نداشته‌اند، اما به دليل حمايت‌هاي سياسي پشت پرده هميشه جايگاه خوبي در فستيوال‌هاي فيلم به دست آورده‌اند تا خط ضدايراني در سينما همچنان پابرجا بماند.
