عکسی که می بینید، در سال 59 یا 60 گرفته شده است. شخص سوار بر شتر، حاج صادق آهنگران است و مرد میانه سالی که لباس پلنگی به تن کرده، "ترابی" نام دارد. حاج صادق آهنگران با دیدن این عکس گفت: «برای دستبوسی امام رفته بودیم. من پشت سر مرد میانه سالی از اهالي دامغان که "ترابي" نام داشت، بودم. او روحاني و معلم قرآن بود، اما لباس رزم به تن داشت. نوبت ترابي كه رسيد، پس از دست بوسي به امام گفت: «آقا، ما آمديم در خانه شما گدايي.» امام با حالتي معصوم و محزون فرمود: «ما همه در خانه ي خدا گداييم.» ترابي گفت: «امام، دعا كنيد من شهيد شم.» امام تبسمي كرد و فرمود: «ان شاءالله.» در عمليات فتح المبين، "ترابي" به آرزويش رسيد و شربت شهادت را نوشيد. تا جنازه ي او را ديدم، بي درنگ ياد حرف امام افتادم. این عکس در سفری که به دامغان داشتم گرفته شد.»
انصافامداحی هم اگر بود او بود. هنوز طنین صدای خاص او در دل مردم دهه شصت باقیست. مداحی وارسته بی ریا و مؤدب که در جبهه ها بدون چشم داشتی انجام وظیفه کرد. آرزوی سلامتی برایش دارم.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است