جشنواره سينمايي ساندنس و هتل «ايس» امريكا امشب ميزبان يكي از متفاوت‌ترين و بحث‌برانگيزترين آثار سينمايي درباره ايران است. «دختري كه شب تنها به خانه مي‌رود» عنوان فيلمي از آنا ليلي اميرپور كارگردان انگليسي - ايراني است كه بعد از رپرتاژ گسترده در فضاي خبري غربي با بوق و كرنا در بخش «آينده» اين جشنواره اكران شده است؛ اولين وسترن خون‌آشامي ايراني كه اين بار حجاب چادر را هدف گرفته و خون‌آشام قصه‌اش را در قامت يك
دختر محجبه چادري به سطح خيابان‌هاي متروك و سياه تهران مي‌فرستد.
خون‌آشامي بازيگر ضد ايراني آرگوبه گزارش «جوان»، فيلم سياه و سفيد و ضد ايراني «دختري تنها در شب به سوي خانه مي‌رود» يكي از آخرين فيلم‌هاي سياه و تاريك درباره ايران است؛ كارگردان انگليسي فيلم كه خودش را ايراني مي‌داند، سعي كرده فضاي توهمي و خيالي ذهنش را به ايران بياورد و عنوان خالق اولين اثر وسترن خون‌آشامي ايراني را به نام خودش ثبت كند اما داستان فيلمش را روي شخصيت دختري محجبه و چادري متمركز كرده كه از قضا خون‌آشام است و شب‌ها در خيابان‌هاي ترسناك به سبك خيابان‌هاي شهر فيلم سياه و هراس‌آور «بد سيتي» به دنبال طعمه‌هايش مي‌گردد. نقش اين خون‌آشام را نيز شيلا وند ايفا كرده است؛ بازيگري كه گويا علاقه خاصي به بازي در فيلم‌هاي ضد ايراني همچون آرگو دارد و پيش‌تر در اين فيلم ايفاي نقش كرده است. نقش مقابل اين خون‌آشام را نيز آرش مرندي ايفا مي‌كند؛ او پسري آس و پاس است كه خون‌آشام قصه عاشقش مي‌شود.
امتيازهاي خاص براي يك فيلم ضد ايرانيامشب «دختري تنها در شب به خانه مي‌رود» اولين اكران خود را تجربه نمي‌كند، اين فيلم سياه و سفيد حدود هفت ماه پيش براي اولين بار در جشنواره ساندنس امريكا به نمايش درآمده بود و حالا گويا دارد به اين ترتيب و با اكران دوباره در يكي از بخش‌هاي زيرمجموعه جشنواره «ساندنس» تحت عنوان «نكست فست» يا «جشنواره بعدي» امتيازهاي لازم را براي مشهور شدن و ديده شدن به سبك ساير فيلم‌هاي ضد ايراني مي‌گيرد.
اميرپور، كارگردان فيلم سعي كرده كه سياه‌ترين تصوير ذهني خود را در يكي از شهرهاي متروك ايران بازسازي كند. او شهري را ساخته كه پر از فحشا، معتاد و غرق در فقر و نااميدي است و البته كارگرداني كه در انگليس زاده شده و اما خود را ايراني مي‌داند در توجيه پياده كردن اين داستان خون‌آشامي غربي در خيابان‌هاي ايران گفته كه چون خودش يك ايراني است، شخصيت‌هايش را ايراني انتخاب كرده و به مراتب فضاي زندگي خيالي اين شخصيت‌ها را هم در ايران تصويرسازي كرده است. جالب آنجاست كه اميرپور شخصيتي از سه فرهنگ مختلف است. او در امريكا بزرگ شده و احياناً به خاطر اصالت ايراني والدينش خود را متعلق به ايران دانسته و خواسته با ايراني كردن فضاي فيلمش به اصطلاح دين خود را به فرهنگ كشورش ادا كرده باشد. حال آنكه او در قبال سرزمين آبا و اجدادي‌اش ملاحظات را ناديده گرفته و به همان خطي زده كه پيش از او كارگردانان هاليوودي زده بودند.
گذشته از اينها مدتي پس از رونمايي اين فيلم در جشنواره ساندنس، شركت امريكايي «ديستريبيوشن كينو لوبر» نيز حق پخش اين فيلم را در امريكاي شمالي خريداري كرد و حالا احتمالاً اين فيلم براي دومين بار در جشنواره معتبر ساندنس اكران مي‌شود تا فرايند بازارگرمي اين فيلم ضد ايراني طبق برنامه پيش برود.
از سوسك نااميد تا خون‌آشامي در خيابان‌هاي ايراناميرپور فيلمش را با تلفيقي از ژانر نوآر و وسترن و به زبان فارسي ساخته است. او پيش‌تر در توصيف اثرش گفته بود كه اين فيلم هم سياسي هست و هم نيست. او درباره تصوير دختري محجبه و چادري در قالب يك خون‌آشام نيز به اين گفته بسنده كرده بود كه پوشش‌هاي ديني بيش از آنكه نماد هر چيز ديگري باشند، سمبل قدرت هستند. «دختري كه شب تنها به خانه مي‌رود» اولين اثر سينمايي اميرپور نيست. او پيش از اين فيلم‌هاي «خودكشي كوچك» و «من احساس حماقت مي‌كنم» را ساخته بود كه اولي درباره يك سوسك و دومي درباره مشكلات يك دختر بي‌تجربه 15 ساله است.
اميرپور در جديدترين گفت و گوي رسانه‌اي‌اش خود به فضاي عجيب و غريب فيلمش اعتراف كرده و گفته است كه اين فضا را از اعماق غارهاي لزج مغزش استخراج كرده است و فيلمش نيز تلفيقي از سه فرهنگ امريكايي، انگليسي و ايراني است اما به نظر مي‌رسد آن فرهنگي كه بيش از همه مورد ظلم و سياه‌نمايي كارگردان فيلم واقع شده است، فرهنگ ايراني است؛ چراكه از چادر گرفته تا فضاي سياه آخرالزماني فيلم در زمين‌هاي باير و سياهش جملگي جزئي از ايران و فرهنگ ايراني معرفي مي‌شوند. احتمالاً با نزديك شدن به پاييز و زمان اكران اين فيلم رسانه‌هاي خارجي مانور بيشتري پيرامون فيلم «دختري كه شب تنها به خانه مي‌رود» خواهند داد؛ فيلمي كه كارگردانش گفته است ايده اثر ديگري تحت عنوان «دار و دسته بدها» را در سر دارد و اين فيلم به مراتب خشونت‌آميز، عجيب و غريب و در عين حال عاشقانه خواهد بود.
بر اساس اين گزارش، «نكست فست» يا «جشنواره بعدي» يك جشنواره كوچك زيرمجموعه جشنواره ساندنس است كه از آن به عنوان ويترين استعدادهاي فيلمسازي و موسيقي ياد مي‌شود. «دختري كه شب تنها به خانه مي‌رود» امشب نمايش داده خواهد شد و پس از آن گروه موسيقي «وارپينت» به صورت زنده برنامه اجرا خواهند كرد. فيلم در ماه اكتبر مصادف با مهر ماه اكران مي‌شود.
این اقایان کاریکه دشمنان می پسندن درست میکنند
