جوان‌آنلاين: هنوز يك سال از عمر دولت يازدهم نگذشته كه چهره
هاي نزديك به طيف دوم خرداد در حال تعيين مرزهاي جديدي خود با دولت تدبيرواميد و
شخص روحاني بوده و در پي آن هستند تا آرام آرام تئوري « حضور مستقلانه ي اصلاح
طلبان براي انتخابات مجلس دهم» را از همكنون به مرحله اجرا بگذارند.
آنگونه كه بسياري از تئوريسين هاي اين جناح
سياسي درطول ماههاي اخير بيان كرده اند ، دولت روحاني براي اين طيف «مرحله ي
مقدماتي» براي «ورود رسمي به قدرت» به حساب مي ايد؛
با اين توضيح كه، بعد از آنكه «تطهير سران
اصلاحات نزد افكارعمومي» بخوبي قدرت اثرگذاري پيدا كرد - آنهم بوسيله قدرت دولت
يازدهم و كمك روزنامه هاي زنجيره اي – و فعالان غائله ي سال 88 از زير فشار رواني-
رسانه اي جامعه خارج شدند، انتقادات از عملكرد دولتمردان كنوني رويكردي پررنگ تر
بخود گرفته و «لزوم روي كار آمدن مهره هاي مناسب تر از مسئولان كنوني» در بين
جامعه بعنوان ضرورتي انكار ناپذير به جامعه القاء شود.
در اين طرح جناح دوم خرداد تصميم دارد نهايتا به
اين نتيجه برسند كه « مجلس و دولت ايده آل و آرماني» را نمي شود در مجلس و دولت
فعلي جستجو كرد و خانه ملتي و قوه مجريه
اي بايد پايه گذاري شود كه بتواند اهداف بالادستي پدرخوانده هاي اين جبهه را محقق
كند.
بر اساس آنچه گفته شد «شيب انتقادات از دولت
روحاني» بايد در طي ماههاي آينده شكل تصاعدي بخود گرفته و جداسازي رسمي اصلاح
طلبان با دولت تدبير و اميد بايد چند ماه قبل از انتخابات اسفند 94 با ارائه ي ليست
جداگانه ي انتخاباتي از سوي آنها بصورت رسمي افتتاح شود.
با بررسي مواضع شخصيت‌هاي
اثر‌گذار و خط مشي رسانه‌هاي جريان مذكور در طول سه ماه اخير مي‌توان گفت كه شيب انتقادات
تجديدنظرطلبان از روحاني شكل تندتري به خود گرفته كه در ادامه به مهمترين آن اشاره
مي شود.
سبد كالا و شكاف هاي ابتدايي
توزيع سبد كالا در
ميان مردم بهانه بود تا دوم خردادي‌ها با اتخاذ گارد « دلسوزي براي مردم » اقدامات
دولت را به باد انتقاد گرفته و زمينه ي تخاصم هاي بعدي با دولت را مقدمه چيني
كنند.
در يكي از
مهمترين آن محمد هاشمي رفسنجاني درباره توزيع سبد كالا و تأثير اين كار در بهبود وضع
معيشتي مردم گفت : بالاخره اگر عده‌اي كه استحقاقش را دارند اين سبد را دريافت كنند،
مقداري كمك به معيشت اقشار آسيب‌پذير است ولي روش اجرا و دامنه اجرا، خيلي مناسب شرايط
اقتصادي كشور نيست، راه‌هاي بهتري وجود دارد و اين نوع مسائل از نظر بنده خيلي توجيه
ندارد.
همچنين صادق زيباكلام
استاد علوم سياسي دانشگاه تهران و فعال سياسي اصلاح‌طلب در گفت‌وگويي با روزنامه اصلاح‌طلب
«اعتماد»، اجراي طرح سبدكالايي دولت روحاني
را اشتباه فاحش مي‌داند و بيان مي‌كند: «سبدكالاي دولت روحاني به‌گونه‌اي همان يارانه
45 هزار و 500 توماني دولت احمدي‌نژاد است اما با برنامه‌ريزي كمتر و ناپختگي.» اين
فعال سياسي اصلاح‌طلب با بيان اينكه فكر مي‌كنم سبدكالا يك فكر «ناپخته» و يك ايده
«نسنجيده‌اي» بود كه دولت با عجله و بدون تدبير به آن پرداخت، افزود: «متأسفانه دولت
بدون اينكه برنامه‌ريزي دقيقي انجام دهد و افرادي را كه قرار است اين سبدكالا به آنها
تعلق گيرد را شناسايي كرد...»
دستگيري مرزبانان زمينه ي براي حملات بعدي
در ايامي كه پنج
مرزبان كشورمان در شرق گروگان گرفته شدند هم شاهد انتقادات بسياري از سوي اصلاح
طلبان عليه دولت اعتدال بوديم ، بهروز شجاعي از عناصر فعال جريان اصلاح‌طلبي كه در
انتخابات شوراي شهر در ليست اين جريان سياسي حضور داشت در فيس‌بوك خود با اشاره به
گروگان گرفتن پنج مرزبان، وظيفه حسن روحاني را عذرخواهي در قبال اتفاقات رخ داده مي‌داند
و اشاره مي‌كند: دولت تدبير و اميد بدون شك در به گروگان گرفتن اين پنج مرزبان، به
درازا انجاميدن گروگانگيري و شهادت دانايي‌فر مقصر است... آن طور كه از شواهد امر مشخص
است دولت آنطور كه بايد و شايد اين گروگانگيري را جدي نگرفت و همه امكانات و... ظرفيت‌هاي
خود را براي آزادي اين پنج فرزند ايران زمين بسيج نكرد، آزادي اين پنج نفر نيازمند
يك كار دقيق ديپلماتيك و اطلاعاتي بود و كم از مذاكرات ژنو نبود اما تلاش‌هاي صورت
گرفته بيشتر بر روي دوش يك وزارتخانه بود. دولت و شخص رئيس‌جمهور بايد از ملت ايران
و به ويژه خانواده‌هاي اين عزيزان عذرخواهي كند.
پايگاه اجتماعي روحاني هم زير سوال مي رود
«رفع حصر سران فتنه»، «آزادي برخي محكومان فتنه 88» و «بكارگيري عناصر منسوب به جريان اصلاحات در پست‌هاي
مهم و حياتي كشور» از جمله اهدافي بوده كه همواره از طريق رسانه‌هاي وابسته به اين
جريان مطرح بود و بي توجهي دولتمردان به اين خواسته ها خشم دوم خردادي ها را در پي
داشته است.
احمد پورنجاتي در
مطلبي كه در صفحه فيس‌بوك خود در بهمن ماه سال گذشته منتشر مي كند اظهار مي كند: «چه
خوب مي‌شد، اگر مقاماتي كه براي رسيدن به منصب و قدرت، نيازمند رأي مستقيم شهروندان
هستند، به ويژه رئيس‌جمهوري كه مي‌بايست خود را در گستره ملي در معرض انتخاب مردم قرار
دهد، آرشيو محرمانه‌اي را از تصوير جلسه‌ها و ديدارهايي كه در دوره «رايزني و جلب نظر
و مددجويي و مشورت‌خواهي و... التماس دعا» با چهره‌اي گشاده و منت‌پذير و سپاسگزار،
با صغير و كبير برگزار كرده در گنجه خانه‌اش نگهداري مي‌كردند...». وي در مطلب
ديگري تاكيد مي كند : « ... درست است كه روحاني با تابلوي اعتدال و نوعي دولت فراجناحي
به ميدان رقابت‌ها آمد اما بي‌هيچ ترديدي او به عنوان شخص خودش از هيچ پايگاه اجتماعي
و بدنه سياسي اختصاصي برخوردار نبود.»
روحاني، مستأجري چهار ساله!
آغاز سال 93 رشد
قابل توجه تخريب عليه دولت و شخص روحاني را نشان مي دهد.
محمدرضا تاجيك فعال
سياسي اين جبهه در نخستين روزهاي ارديبهشت ماه در گفت‌وگو با روزنامه شرق با تأييد
پروژه «مستأجر چهار ساله» اصلاح‌طلبان اظهار مي‌كند كه از امروز از شدت و گستره حمايت
اصلاح‌طلبان به دولت كاسته شده است. مشاور رئيس‌جمهور و رئيس «مركز بررسي‌هاي استراتژيك
رياست جمهوري» در دوران خاتمي در اين گفت‌وگو تأكيد كرده كه دولت «اعتدال» در حال تبديل‌شدن
به دولت «اختلاط» است و بايد سريع‌تر خود را جمع‌وجور و گرايش‌هاي متفاوت و گاه متضاد
دروني خود را تعديل كند و تا دير نشده كليد تدبير خود را به‌كار گيرد.
مرعشي هم از دولت مي گويد
مرعشي هم در
گفتگو با اعتماد ديگر ارگان مطبوعاتي دوم خرداد، بيان مي كند: «ما
سياست‌هاي كلي آقاي روحاني را تأييد مي‌كنيم اما در عرصه سياست داخلي همه سياست‌هاي
دولت را تأييد نمي‌كنيم. ما منتقد وزارت كشور بوده و هستيم. تأكيد مي‌كنم كه ما حامي
آقاي روحاني هستيم اما در عرصه سياست داخلي كاملاً زاويه انتقادي داريم.»
كاهش محبوبيت روحاني
صادق زيباكلام هم
در يادداشتي پس از آنكه ثبت نام مردم براي دريافت يارانه ها بيان مي كند : «بيش از
۹۰ درصد جمعيت كشور خود را مستحق دريافت يارانه اعلام كرده‌اند. آيا به راستي اين چنين
است...
به زعم اصولگرايان،
اگر مردم اين دولت را قبول مي‌داشتند و برايش تره خرد مي‌كردند، محض گل روي دولت تدبير
و اميد هم كه شده بود دست‌كم بخشي از آن ۱۹ ميليوني كه به او رأي دادند ثبت‌نام نمي‌كردند.
حرف اصولگرايان اتفاقاً درست است.»
فائزه هم دست بكار شد
اواخر خرداد ماه
بود كه روزنامه هاي زنجيره اي مواضع فائزه هاشمي نسبت به دولت را با تيتر «ماندن مديران
احمدي‌نژاد در دولت اعتدال نيست» برجسته كرده و از قول وي نوشته‌اند: «اينكه مديران
قبلي را در اين دولت حفظ كنيم، نشان از اعتدال و فراجناحي بودن دولت نيست بلكه نياز
است تا مديران همفكر و شجاع در كشور به كار گمارده شوند... هشت سال گذشته دوران سختي
بود و نبايد در اين دوران رفتاري خلاف شيوه اعتدال و تدبير را شاهد باشيم و بايد بپذيريم
كه اعتدال متعلق به همه آحاد جامعه بوده و افرادي كه در جمع ما هستند با هر سليقه و
پشتوانه‌اي محترمند.»
جسارت روحاني از زبان مطهري
علي مطهري كه قبل
از انتخابات يازدهم رياست جمهوري و پس از آن يكي از مدافعان سرسخت روحاني بشمار
آمده هم در يكي از اظهار نظرات جنجالي خود با انتقاد از روحاني تاكيد مي كند: «دكتر
روحاني بايد با جسارت بيشتر و با بهره‌گيري از معتدل‌هاي اصلاح‌طلب مسائل سياست داخلي
را دنبال كند...»
اعتدال اصلا گفتمان نيست
محمدرضا خاتمي هم
به مانند ديگر هم فكرانش به جداسازي مي انديشد، وي در مصاحبه‌اي تصريح مي كند: «اعتدال
اصلا نمي‌تواند يك گفتمان باشد. اعتدال يك روش يا حداكثر استراتژي، خط‌مشي و راه است.
وقتي برنامه‌اي را مي‌نويسيم، بايد هدف، رسالت، استراتژي و خط‌مشي و تاكتيك‌هايي كه
كار را عملياتي مي‌كند داشته باشد. گفتمان بايد هدف را تعيين كند كه به كجا مي‌خواهد
برسد. ما گفتمان اصلاحات داريم، تقريبا روشن است اهدافش چيست... از اين رو من اعتدال
را به عنوان يك مشي قبول دارم؛ يعني ميانه‌روي. البته به نظرم باز هم در اين مسير ابهام
زيادي وجود دارد.»
اصغرزاده طراح آخرين موج حمله عليه روحاني/زير سوال بردن ديپلماسي دولت
جديدترين موج از
حملات بي امان دوم خردادي ها عليه دولت تدبير و اميد و شخص روحاني را بايد در صفحه
نخست شماره ديروز روزنامه ي آرمان ديد آنجايي كه اين ارگان مطبوعاتي در گفتگو با ابراهيم
اصغرزاده تيتر «دولت نمی‌تواند گل بزند لااقل خوب بازی کند » را برجسته كرده و در
قسمتي از ان درج مي كند: « اولین قدم دولت بازسازی یا بهتر بگویم تاسیس مجدد دستگاه
دیپلماسی بر مبانی عقلانی و منطقی بود که تا حدودی موفق شد. گرچه متاسفانه به دلیل
بی‌برنامگی، دستگاه دیپلماسی کشور یکسره گروگان پرونده هسته‌ای شده است و کمتر به دیگر
روندهای بین‌المللی پرداخته است.»
اين فعال اصلاح
طلب در ادامه دولتمردان را به تفكرات پوپوليستي متهم كرده و روحاني را فاقد
توانايي هاي لازم برمي شمارد و تصريح مي كند: «ماموریت اصلی دستگاه دیپلماسی باید
این باشد که ایران را به کشوری پیش‌بینی‌پذیر و قابل اتکا در معادلات بین‌المللی و
منطقه‌ای تبدیل کند. اما اگر تیم دولت بخواهد مثل تیم‌های فوتبالی بازی کند که به‌رغم
بهره‌گیری ازستاره‌های زیاد در ترکیب خود یا وجود نیمکت ذخیره‌های پروپیمان قادر به
گلزنی نیست چه سود. همه امیدها و آرزوهای مردم برای تغییر وضع از دست خواهد رفت. ستاره
چنین دولتی حتی زودتر از دولت پوپولیستی و کم‌ستاره احمدی‌نژاد که بارها گل به خودی
می‌زد، افول خواهد کرد. به‌نظرم دولت دکتر روحانی اگر قادر به گلزنی نیست لااقل خوب
بازی کند.»
دولت روحاني از اولش سست وبي پايه بود وتوهمات زيادي داشت در حالي كه خودشان نيز بر اين باورند كه در ميان ملت جايگاه درست وحسابي نداشته وندارند ونخواهند داشت چرا كه در يكسال در تمامي كارهايشان نمره صفر گرفته اند دل خوش كردن به روابط با ديو صفتان غرب واروپا نتيجه اي بهتر از اين نخواهد داشت ... 
