آيت‌الله محي‌الدين حائري شيرازي در نامه‌اي به سران فتنه، از آنها خواست با پذيرش خطاي خود، آتش زير خاكستر فتنه 88 را براي هميشه خاموش كنند.
در بخشي از نامه آيت‌الله حائري كه خبرگزاري ايسنا منتشر كرده، خطاب به موسوي و كروبي آمده است: بنده فكر مي‌كنم كه باور شما در آنچه مي‌كنيد خدمت به اسلام و انسانيت در راه آزادي و كرامت انساني است. آن كه در زاهدان با عمليات انتحاري مرحوم سردار شوشتري و 40 همرزمش را شهيد كرد و 60 نفر از ايشان را مجروح نمود نيز قصدش جز خدمت به اسلام و مسلمين و نيل به درجات عاليه در بهشت برين چيز ديگري نبوده است.
آيت‌الله حائري شيرازي اضافه كرده است: دعوت مردم به آمدن در خيابان ميوه‌اي است كه در دامن امريكا و اسرائيل افتاده و با اصرار بر مشي گذشته باز هم خواهد افتاد. آنچه در مصر و اخيراً در اوكراين واقع شد، نمونه روشن آن است. شما مي‌فرموديد انتخابات بايد منحل شود، در جواب گفتند: هرچه كه قانون انتخابات بگويد و اين كار را به عهده هركس كه گذاشتند شما نپذيرفتيد! و به مردم گفتيد از آراي‌تان دفاع كنيد! و به خيابان‌ها بريزيد! مگر خداوند باري‌تعالي نفرمود: «وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعاً وَلاَ تَفَرَّقُواْ». آيا به خيابان كشاندن مردم تفرق نبود؟! يا به خيابان آمدن اعتصام به حبل‌الله بود؟!
در بیست و دوم بهمن پنجاه و هفت امام به مردم گفت به خیابان‌ها بیایید و حکومت نظامی شاه را برچینید و مردم آن‌روز به خیابان آمدن را اعتصام به حبل‌الله دیدند. لذا همگی آمدند و انقلاب پیروز شد.
وقتی پس از انتخابات 88 مردم را به آمدن در خیابان‌ها دعوت کردید نه شما در موضع امام راحل بودید و نه نظام در جایگاه شاه و ساواک و امریکا و اسرائیل! شما در موضع رقابت انتخاباتی بودید و می‌خواستید برنده میدان باشید و نظام در موضع اجرای مو به موی قانون اساسی بود و امریکا و اسرائیل در مقابل نظام بودند همانگونه که در مقابل امام نیز بودند. امریکا و اسرائیل در موضع ابطال انتخابات بودند همانگونه که در بیست و دوم بهمن پنجاه و هفت در موضع حفظ رژیم ستم‌شاهی بودند. حائري شيرازي خطاب به موسوي و كروبي تصريح كرده است: خيلي‌ها با پافشاري بر امر باطلي از دنيا رفتند و حتي بعد از مرگشان هم تاكنون خوشنام مانده‌اند و شايد مردمي هم آرزو دارند در قيامت همنشين اينان باشند اما چيزي جز جايگاه عذاب نصيب ايشان نخواهد بود.
وي افزوده است: رفع حصر خانگي در شرايط اصرار بر مواضع قبلي عيناً مانند قبول ابطال انتخابات بدون مجوز قانوني است و معني آن اين است كه نظام حكم به نفي خود نموده است و از هيچ نظامي نمي‌توان چنين انتظاري را طلب كرد. با اصرار شما، فتنه انتخابات 88 آتش زير خاكستر خواهد ماند و نظام نسبت به آن نمي‌تواند بي‌تفاوت بماند. جمع شدن فتنه، خاموش شدن مشعل است و خاموش شدن مشعل غير از خاموشي شمعك است. پذيرش خطا از طرف شما، شمعك را خاموش خواهد كرد. اجانب مصرند كه اين شمعك روشن بماند تا در زمان مقتضي مشعل را با آن روشن كنند، اصرار شما همان روشن نگه داشتن شمعك است و پذيرش خطا خاموش كردن آن؛ اينك اين كار بزرگ فقط و فقط از دست شما بر مي‌آيد پس از اجر عظيم آن نيز غافل نشويد. اجانب درصدد آنند كه آنچه با صدام كردند با شما هم تكرار كنند. تا صدام سر كار بود همه آتش‌ها را به او افروختند و وقتي دستگير شد محاكمه‌اش كردند و در نهايت حلق‌آويز شد و امروز نيز از مرگش كمتر از حياتش بهره نمي‌برند. عراق روزمره قرباني مي‌گيرد و عاملين نيز امامي جز صدام ندارند.
اجانب به پس از مرگ شما مي‌انديشند كه بيش از زمان حياتتان از شما بهره‌ها ببرند، شما به چنين كاري راضي نشويد. عدم تمكين به قانون كار خوبي نبود كشاندن مردم به خيابان‌ها درست نبود!
مشكل اصلي منيت است 
