تأكيد رهبر معظم انقلاب بر «تشكيل يك مركز عالي فراقوهاي براي تدوين راهبردي صحيح درمسئله زن و خانواده » در ديدار ديروز گروهي از زنان نخبه كشور با معظم‌له، اولاً حاكي از آن است كه چنين راهبردي در جامعه ما و دستگاه‌هاي دولتي و حكومتي وجود ندارد و به صرف اينكه علما و انديشمندان اسلامي درباره زن نظريات متعالي داشته باشند، نمي‌توان ادعا كرد كه نظام اسلامي و دولت‌هاي بر آمده از آن هم راهبردي تدوين شده درباره مسئله زن دارند و ثانيا اشاره رهبري به «فراقوهاي» بودن اين مركز تأكيد بر رها شدن از بند افكار دولتمردان و نمايندگان مجلس و مشاوران و معاونان زن در ادوار مختلف دولت و مجلس است تا راهبردها اسلامي و متعلق به حاكميت نظام اسلامي باشد و با آمدن و رفتن يك دولت و چه بسا رخنه برخي تفكرات مثلاً فمنيستي در دولت‌ها و مجالس، اين نظريات دستخوش تغيير نشود.
رهبر معظم انقلاب دغدغه چگونگي دستيابي به چنين راهبردي را نيز بيان كرده اند: « دستيابي به اين راهبرد همه‌جانبه و قابل اجرا، نيازمند سه مسئله است؛ پرهيز كامل از مرجعيت دادن به تفكرات غلط، كليشه‌اي و متحجرغربي در امور زنان، تكيه بر متون و معارف ناب اسلامي و پرداختن به مسائلي كه حقيقتاً مسائل اصلي زنان محسوب مي‌شوند.»
متأسفانه در حال حاضرتفكر حاكم بر بخش اعظم جهان در موضوع زن از كشورهاي غربي گرفته تا بيشتر كشورهاي شرقي و عربي و اسلامي كه همگي همان فرهنگ غرب را در اين موضوع سرلوحه قرار داده‌اند، محصول كمپاني‌هاي تبليغاتي و مراكز توليد ثروت است. هر چند روشنفكران ما مي‌كوشند براي اين تفكر از لابه‌لاي انديشه فيلسوفان و جامعه شناسان و رمان‌نويسان هم مصداق پيدا كنند و سپس شايد برخي از انديشه‌هاي اسلامي را هم سخاوتمندانه با آن بياميزند و آن ملغمه‌اي را كه مي‌پسندند به عنوان انديشه برتر درباره زنان به مغزهاي در حال رشد جوانان بفروشند اما اين تلاش آنان همواره محصور در كليشه‌هاي غربي باقي مانده است.
توليد ثروت در غرب با مصرف اسراف گونه مصرف كننده در هم آميخته و از آن جدا نيست و صاحبان ثروت به خوبي مي‌دانند كه از بين دو جنس مرد و زن، تبليغ و سرمايه‌گذاري روي زنان براي رسيدن به آن گونه مصرف با صرفه‌تر است، زيرا زنان امور منازل و رابطه خانه و بازار را در دست دارند و لذا زن در انديشه مراكز توليد ثروت اگر يك موجود مصرف كننده باشد، زن است و در غير اين صورت متهم به تحجر مي‌شود؛ وصله‌اي كه برازنده جامه نازيباي فرهنگ غربي است اما آن را به جامةجامعه متعالي اديان الهي مي‌دوزند.
انديشه برآمده از چنين فرهنگي مي‌گويد يا آنگونه كه مراكز ثروت تبليغ مي‌كنند زندگي كن يا تو يك انسان متحجري، نه يك زن! تحجر مورد نظر فرهنگ غربي پيروي از دين است. زن در آن فرهنگ اگر بر پايه احكام دين زندگي‌اش را پايه‌ريزي كند، متحجر است، زيرا دين از انسان مي‌خواهد كه از «خرده بازار» دنيا بيرون بيايد و خود را در بازار بزرگ «معرفت الهي» كه جز فضيلت نمي‌فروشند و نمي‌خرند، عرضه كند.
دين به انسان و زن مي‌آموزد كه از ميان عيب‌ها، عيب بزرگ‌تر آن است كه در اين دنيا مشغول خرده بازارها بشويد و عيب دنيا را به جاي حسن دنيا به خود عرضه كنيد و جان عزيز را كه خداوند به شما ارزاني داشته است در راه آمد و شد به بازار تجملات تلف كنيد.
چنين انساني و زني كه دين مي‌پرورد، براي مراكز توليد كالا و ثروت‌هاي مادي، چه ارزشي دارد، پس پيوسته در گوش او مي‌دمند كه دين، زن را تحقير كرده است، بي‌آنكه اجازه دهند زنان مورد خطاب آنها به اين واقعيت ديني بينديشند كه اگر دين چنين است، چرا در مسيحيت و اسلام، پس از پيامبران اين دو آيين، دو زن حجت همه مردان هستند؟!
با فضاي غلبه فرهنگ غربي بر جامعه جهاني در روزگار ما براي رسيدن به راهبرد صحيح در مسئله زن و خانواده همان طور كه رهبر انقلاب مي‌فرمايند، بايد از اين تفكرات غلط، كليشه‌اي و متحجر غربي فاصله گرفت و بر متون و معارف ناب اسلامي تكيه كرد و در درجه اول براي رسيدن به چنين مقصودي بايد اطمينان يافت كه مركز هدايت كننده به سوي اين تفكر از دام احزاب و جريان‌هاي سياسي و آمد و شد دولت‌ها و مجالس رهيده است، پس بايد فرا قوه‌اي باشد تا براي مثال ناگهان در يك دولت اسلامي با يك مشاور زنان كه گرايش‌هاي غربي يا حتي به طور مشخص فمنيستي داشته باشد، روبه‌رو نشويم.
چنين مركزي بايد سازوكارهايش از سوي مجلس شوراي اسلامي ريخته شود تا در موقع تشكيل، قدرت اجرا و القاي تفكرات و راهبردهاي خود را به جامعه و دستگاه‌هاي حكومتي داشته باشد و بتواند همان طور كه رهبر معظم انقلاب فرمودند «راهبردي همه جانبه و قابل اجرا» باشد.
