مي گويند خرج كه از كيسه مهمان بود، حاتمي طايي شدن آسان است! حالا حكايت گروهي از بازيگران سينماي ماست كه بناست با هزينههاي يك اسپانسر به جام جهاني رفته و از تيم ملي حمايت كنند! اينكه حمايت بازيگران سينما از بازيكنان تيم ملي به چه صورت خواهد بود و آيا مثلاً يكي از آنها در استاديوم و در بازي برابر آرژانتين شيپور ميزند و ديگري آغازگر موج مكزيكي ميشود(!) را ما نميدانيم. آنچه مسلم است اينكه بازيگراني كه بناست براي حمايت از تيم ملي به برزيل بروند، اغلب همانهايي هستند كه در هفتههاي اخير از شهروندان ايراني خواستهاند قيد دريافت يارانه را بزنند تا شرايط پيشرفت مملكت فراهم شده و البته تعدادي از آنها نيز در سالهاي اخير سعي كردهاند با شركت در همايشهاي مربوط به مؤسسات خيريه چهرهاي انساندوستانه از خود نشان دهند!
حالا كسي نيست از آنها بپرسد شمايي كه قوم دارا را تشويق ميكني به انصراف از دريافت يارانه تا پولش به جيب چهار نفر مستضعف برود، چطور است در حركتي حضور يافتهاي كه معنايي جز اسراف هزينههاي بيتالمال نيست؟ شايد بگوييد هدفتان از اين حركت، موفقيت تيم ملي در جام جهاني و كسب خشنودي باز هم همان چهار نفر مستضعف است اما برادران و خواهران بازيگر! چرا براي كسب رضايت خلقالله از جيب خودتان هزينه نميكنيد. شما كه وضع ماليتان هم آن قدرها بد نيست پس چرا براي رفتن به جام جهاني هزينههايتان را سازماني ميدهد كه مستقيم يا غيرمستقيم آبشخور دولتي دارد؟ شما اگر واقعاً صدق نيت داريد با پول توي جيبتان به برزيل تشريف ببريد نه با پول ملت.
بازيگري كه در مؤسسه حمايت از كودكان سرطاني حاضر شده و ادعا ميكند هر سال 50 ميليون به اين مركز كمك ميكند چطور رويش ميشود با پول بيتالمال در مراسمي حضور يابد كه كمترين ربطي به زمينه كارياش ندارد.
بس است اين رفتارهاي سوءتفاهم برانگيز دل ريش كن! مردمان ما به اندازه كافي از ريخت و پاشهايي كه در عرصه فوتبال صورت ميگيرد، دلزده هستند. مسئولان اين ورزش همين يك بار هم كه شده قدري از اسرافهاي وارده بكاهند!
شكي نداريم كه به زودي مسئولان اتحاديه فوتبال پشت تريبوني حاضر شده و از خصوصي بودن اسپانسرينگ اعزام بازيگران سينما به جام جهاني سخن ميگويد. حتي اگر ريال به ريال اين هزينهكردها هم متعلق به بخش خصوصي باشد باز هم بهتر است آن را در جايي جز اين هزينه كنيد. مثلاً بياييد و هزينه اين كار را صرف ساخت يك بيمارستان تخصصي درجه يك براي جانبازان شيميايي ما كنيد يا شركت بيمهاي تأسيس كنيد كه تا آخر عمر هزينههاي درمان كودكان سرطاني را بدهد!
پي نوشت: شنيدهايم مجري جواني كه در ماه رمضان ميكوشد با حرف زدن از كرامت جانبازان و شهدا شأن براي خود بتراشد هم در اين مسافرت به سواحل برزيل همراه اين گروه است! به اين مجري ميگوييم اگر ميخواهي به برزيل بروي برو و تا ميتواني از تيم ملي حمايت كن اما بالاغيرتاً وقتي دوباره جلوي دوربين عسليات(!) قرار گرفتي حرف از كرامت شهدا نزن كه حالمان بد ميشود.