جوان‌آنلاين: انساني كه نسبت به دنياي پيرامون خود بي توجه و به دور از تعهدات اجتماعي است و در برابر همنوعان خود اعم از ؛ همسايگان، همشهريان، والدين، فرزندان و... همانند چوب خشكي باشد كه بد و خوب آن ها ، و ياخير و شرّشان هيچ گونه تغيير و تأثيري در او ايجاد نكند و در اصطلاح آن ها حركتي از خود نشان ندهد و صلاح و فساد جامعه، برايش اندك ارزشي نداشته باشد .
در نتيجه از چنين افرادي نمي توان انتظار ارشاد و امر به معروف و نهي از منكر داشت ، چرا كه اين فريضه ي الهي در فهم و شعور و پس از آن، بر اراده و عمل استوار است و بسیج چنين افرادي ، هرگز پيدا نمي شود.
از آن جا كه تشخيص مصاديق مصلحت و مفسده ، بسيار دشوار و متأثر از فرهنگ ها و تربيت هاي مختلف است ، احتمال لغزش بسيار مي شود.ممكن است بر اثر پديد آمدن اختلاف نظر ها ، ميان آمران به معروف و مردم در تشخيص مصلحت و مفسده ، امر به معروف به تعطيلي كشيده شود ، اما اگر همه ی سياست گذاري هاي فرهنگي، اخلاقي و سياسي ، به گونه اي هماهنگ تنظيم شود ، جايي براي تعارض ، ميان اخلاق سياست باقي نمي ماند ، زيرا هم وظيفه ی امر به معروف و هم وظيفه اداره ی امور دريك جامعه، تعريف و سازمان دهي مي شوند وحفظ موازين اخلاقي ، با نظامي برنامه ريزي شده پيش مي رود.
بايد بدانيم كه آمرين به معروف بايد روانشناس، كارشناس ، عالم و هنرمند باشند ، زيرا خلاف ها گوناگون است ، از اين رو روش امر به معروف و نهي از منكر بايد گوناگون باشد . همچنان كه امام رضا عليه السّلام فرمودند :هركس ، كاري را از راه خودش وارد شود ، دچار لغزش نخواهد شد .
