سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ در هر جامعه بنا بر فرهنگ قالب شیوه گوناگونی از عزاداری شکل می گیرد. و سبک خاص هر منطقه با بهره گیری از ساختار فرهنگی بر روند برگزاری مراسم های عزاداری تاثیر خاص خود را داشته است به گونه ای که عزاداری نواحی مختلف ایران و حتی خارج از ایران باهم تفاوت داشته و به گونه خاصی اجرا می شد. شکل گیری سبک ها در هر منطقه و هر دوره زمانی امری عادی و بدیهی است. چنانچه پس از گذشت صدها سال از واقعه عاشورا و تغییر فرهنگ و شیوه زندگی تحولاتی نیز در سبک مداحی و اشعار و نوحه ها به وجود آمد اگرچه گذشت سالها و هجمه های فرهنگی هیچ گاه نتوانست مرثیه ها در ذکر اباعبدالله الحسین و وصف قیام عاشورا را به خلاف جهت اصلی خود بکشاند چرا که پویایی قیام اباعبدالله همچنان پابرجاست.
هر ساله با نزدیک شدن به محرم انواع و اقسام سبک های مختلف در مداحی ها و نوحه خوانی ها توسط مداحان به مراسم های مذهبی ورود پیدا می کنند. سبک هایی که یا نوحه خوان و مداح به تنهایی آن را می سازد و یا از آهنگ ها و نوحه های قدیمی اقتباس می شود. اشعار و نوحه های قدیمی که سراسر معنا و مفهوم بود اغلب با گذشت نسل ها همچنان در مجالس دوام خود را حفظ می کرد آنچه به گوش مردم آشنا می نمود سبک های مداحی بود اما حالت حزن انگیز و بیان واقعیات در شعرها باعث می شد تا مداحی ها همچنان به قوت خود رونق مجالس اباعبدالله باشد. امروزه از مشکلات و معضلات اصلی مجالس عزاداری شیوه های مداحی غلط و وارد شدن سبک های و اشعار نامناسب در این گونه مجالس است. وجود انبوه مداحان و تکایا در سطح شهرها باعث شده است تا مداحان جوان و نوظهور برای پا گذاشتن به عرصه شهرت در مداحی ها و نوحه خوانی از سبک هایی که گاها از ترانه های خوانندگان لس آنجلس نشین اقتباس شده است استفاده کنند و توجه بیشتر آنان معطوف به جذب افراد بیشتر به وسیله صوت و سبک باشد نه محتوا و مفهوم .همین امر باعث می شود تا بار ارزشی مجالس امام حسین که محلی برای خودسازی و دریافتن حقایق عاشوراست به مسائل کوچک و پیش پا افتاده معطوف شود.
نکته دیگر ورود موسیقی به عرصه اشعار حسینی است. در سالهای اخیر رشد اینگونه نوحه ها همراه با موسیقی در صدا و سیما رشد زیادی داشته است به طوری که اغلب تیتراژ برنامه های دهه اول محرم نوحه هایی همراه با موسیقی است.
خواننده ها نیز از این قافله عقب نمانده اند و هر کدام به نوبه خود ترانه ای در خصوص عاشورا و قیام اباعبدالله اجرا کرده اند اما باید دید آیا واقعا سبک های جدید وارد شده به مجالس عزداری گویای حقایق عاشورا و انتقال مفاهیم عاشورایی به مخاطبانشان هست؟ نکته دیگر ورود موسقی به عرصه اشعار حسینی است. در سالهای اخیر اینگونه نوحه ها همراه با موسیقی در صدا و سیما رشد زیادی داشته است به طوری که اغلب تیتراژ برنامه های دهه اول محرم نوحه هایی همراه با موسقی است. اینکه شعری زیبا و درخور با آهنگی که حالتی مذهبی هم ندارد تلفیق شود را می توان کاری مذهبی دانست؟ رفته رفته آهنگ ها و موسیقی های ساده که بر روی این شعرها گذاشته می شود رنگ و لعاب بیشتری گرفته و از حقیقت مرثیه خوانی و نوحه سرایی های سنتی که حقیقتا حق مطلب را در بیان مصائب امام حسین(ع) روایت می کرد فاصله می گیرند و این امر به ذهن ها متبادر می شود که آیا می توان برای جذب مخاطب بیشتر از هرگونه سبکی در اشعار نوحه ها استفاده کرد؟
