اولين اظهارات وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در نخستين نشست فعالان حوزه رسانه‌هاي ديجيتال نشان داد كه متأسفانه وي برداشت به شدت نادرستي از مفهوم انتقال آزاد اطلاعات، ارتباط با دهكده جهاني و مسئله پارازيت روي شبكه‌هاي ماهواره‌اي دارد.
«فيلترينگ نمي‌تواند جلوي دسترسي آزاد اطلاعات را بگيرد. در اين خصوص همچنين راه‌هاي ديگر براي ممانعت از ارتباط با دهكده جهاني نمي‌تواند مؤثر باشد... امروز انتقال آزاد اطلاعات به راحتي صورت مي‌گيرد و ما نيز چاره‌اي نداريم جز اينكه اين اتفاق را تسهيل و از آن بهره‌وري كنيم... جلوگيري از دسترسي به شبكه‌هاي ماهواره‌اي، ممانعت از نصب ديش‌ها و ريسيورها نمي‌تواند تأثيري در شرايطي كه ما داريم بگذارد. بنابراين بايد به فكر ديگري باشيم.»
اين سخنان آقاي جنتي است بي‌آنكه بينديشد كه آنچه در وسايل ارتباط جمعي غول‌هاي ارتباطات و عموماً از ناحيه غرب جهان مخابره مي‌شود، «انتقال آزاد اطلاعات» نيست بلكه توليد، پردازش و تزريق اطلاعات طبقه‌بندي شده، برنامه‌ريزي شده و محاسبه‌گرانه غرب براي تسلط اطلاعاتي بر ديگر كشورها در جهت حفظ منافع خودي است و آن را حتي در برخي كشورهاي غربي نيز با اين صراحتي كه آقاي جنتي به كار برده است، «اطلاعات آزاد» نمي‌نامند. امروزه فرياد آلمان، فرانسه و حتي انگليس از تسلط اطلاعات محاسبه‌گرانه و منفعت‌طلبانه وسايل ارتباط جمعي امريكا بر افكار عمومي ملت‌هايشان بلند است، همانطور كه داد كشورهاي در حال توسعه از تسلط اطلاعاتي وسايل ارتباط جمعي همين كشورهاي اروپايي بر افكار مردمشان به آسمان است. آنچه از درون اين وسايل ارتباطي به سوي آنتن‌ها و دستگاه‌‌هاي گيرنده در سراسر جهان به رايگان گسيل مي‌شود، نه دانش است و نه هيچ اطلاعات مطلقاً مفيد ديگر. امريكا بر دريچه گنجينه‌هاي علمي خود كه محصول مهاجرت صدها هزار دانشمند از سراسر جهان به اين كشور است، قفل‌هاي تو در تو زده و اطلاعات علمي را روي آنتن نمي‌برد و در اينترنت منتشر نمي‌كند كه كسي در جهان سوم دسترسي نداشتن به اين شبكه‌ها را براي ملت خود زيانبار تلقي كند، بلكه محتواي اطلاعات به اصطلاح آزاد غرب در دو بخش «تبليغ كالا و فرهنگ غرب» و «بي‌اعتمادسازي ملت‌ها نسبت به توانايي‌هاي وجودي‌شان و اعتماد به امريكا» خلاصه مي‌شود.
از آقاي وزير نمي‌خواهيم كه به ده‌ها مقاله علمي منتشر شده در خود جهان غرب كه «اطلاعات آزاد» وسايل ارتباط جمعي امريكا و اروپا را به سخره گرفته‌اند و درباره طبقه‌بندي بودن اين اطلاعات واكاوي دقيق علمي كرده‌اند، مراجعه كند، فقط كافي است چندي خود را مخاطب بخشي از اين وسايل ارتباطي قرار دهند تا درباره انتشار اخبار سراسر منفي و بي‌اعتمادساز از جهان سوم و در برابر آن انتشار حجم وسيعي از اطلاعاتي كه اعتماد افكار عمومي مردم جهان را به امريكا جلب مي‌كند، به قضاوت عادلانه‌اي برسد. آيا مشكل ما با چنين اطلاعات آزادي حل مي‌شود؟!
اصولاً ژست «اطلاعات آزاد» ژست جهان سومي نيست و يك ژست كاملاً غربي است كه كراراً از زبان غول‌هاي رسانه‌اي امپرياليسم شنيده مي‌شود. چگونه است كه چنين ژستي را بايد وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي ايران به خود بگيرد؟!
اگر ما هم بخواهيم در اين عرصه به اصطلاح اطلاعات آزاد، سهمي داشته باشيم تا در برابر دريافت اطلاعات، اطلاعاتي را هم به جهان مخابره كنيم،آيا آزاديم؟ يا همين چند رقم ناچيز وسايل ارتباط جمعي ما از دور گردون ماهواره‌ها به بيرون پرتاب مي‌شود؟! براي وزير مملكتي كه حتي نمي‌تواند يك شبكه انگليسي زبان در دنيا داشته باشد تا به جمع ده‌ها هزار شبكه ديگر در عرصه ارتباطات جهاني بپيوندد، ژست اطلاعات آزاد، چه معنايي دارد؟!
از طرفي شايد آقاي وزير مدعي شوند كه منظور من از اشاره به «ناچاري تسهيل در برقراري ارتباط با دهكده جهاني و آزاد ساختن اطلاعات» تأكيد بر بخش دوم سخن است كه «پس بايد به توليد محتوا بپردازيم و بايد فكر ديگري بكنيم.» اين هم ژست درستي نيست. شما غصه توليد محتوا را مي‌خوريد يا غصه فيلترينگ و محدوديت ارتباط آزاد را؟! اگر بايد فكر ديگري بكنيم،پس اول آن فكر ديگر را بكنيد و بعد به سراغ آزادي اطلاعات جهاني برويد. حتماً مي‌دانيدكه اگر دروازههاي فكري عموم مردم به روي اين اطلاعات طبقه‌بندي شده باز شود،عرصه «فكر ديگر» و «توليد محتوا» براي جوانان خلاق بسته مي‌شود و فكر باطلي است كه گمان كنيم با نشستن بر سر سفره فكري چيدمان شده غرب، مي‌توانيم به منفعتي برسيم.
اگر آقاي وزير از مشاوران معتمد خود پرسش كند، حتماً به اين پاسخ خواهد رسيد كه بيشترين مراجعه به شبكه‌هاي ماهواره‌اي و اينترنت در كشورهاي شبيه ما كه افزون بر 80 درصد حجم اين مراجعات را شامل مي‌شود، صرفاً جست‌وجوي فيلم و عكس و سريال‌هاي جنسي و در خوشبينانه‌ترين حالت، سرگرمي و موسيقي است و تكليف شبكه‌هاي خبري و امپرياليسم خبري نيز روشن‌تر از آن است كه نيازي به توضيح براي يك وزير داشته باشد. با اين وجود آيا حذف فيلترينگ و پارازيت از شبكه آزاد اطلاعات، مشكل ما را حل مي‌كند؟!
چنين اظهاراتي درباره فيلترينگ،البته كه جوان‌پسند و بيان آن در محيط‌هاي روشنفكري با تشويق و سوت و كف همراه است، اما هيچ خيري در آن نيست. وقتي كتابخانه‌هاي علمي و دانشگاهي ما چه بسا سوت و كورتر از حد انتظار است و جلسات درس و بحث و مناظره‌هاي علمي نيز همينطور، هل دادن جوان ايراني به سوي فضاي مجازي چه فايده‌اي دارد؟
وقتي برخي تحصيلكرده‌هاي جهان سوم براي حفظ پرستيژ، كتابخانه وزين و مفصلي پشت سر خود برپا مي‌كنند و در جلوي خود با يك لپ‌‌تاپ كوچك تمامي روز را در فلان و بهمان سايت غيرعلمي و عموماً مشكل‌ساز مي‌گذرانند، توصيه براي ورود به جريان آزاد اطلاعات(!) چقدر خيرخواهانه است؟!
آقاي وزير كتاب «جابه‌جايي در قدرت» الوين تافلر را آنگونه كه اشاره كرده‌اند، خوانده‌اند و به فرضيه «دهكده جهاني»مارشال مك لوهان اعتقاد و علاقه نشان مي‌دهند اما ظاهراً آنچه را در نقد و نفي برخي از اين نظرات وارد شده مطالعه نكرده‌اند تا بدانند اساساً برخي از آن اتحادهاي چند دهه گذشته و تسلط بي‌چون و چراي نظامي، اقتصادي و ارتباطي امريكا بر جهان كه منجر به شكل‌گيري فرضيه دهكده جهاني شد، اكنون فروپاشيده يا در آستانه فروپاشي است و بسياري از رعاياي اين دهكده براي خود كدخدايي شده‌اند و از دهكده بيرون رفته‌اند و جهان با قدرت‌هاي نوظهور اقتصادي و اعتماد ملت‌ها به حكومت‌هايشان، ديگر در دهكده‌اي با كدخدايي امريكا نمي‌گنجد. آنها كه دروازههاي خود را به روي اطلاعات به اصطلاح آزاد گشودند،وضعشان روشن است، يا درجا زدند يا با انبوهي از ثروت ملي عقبگرد داشتند و آنهايي كه به اطلاعات آزاد امپرياليسم اعتماد نكردند، در مسير پيشرفت قرار گرفتند. پس چرا بايد دلخوش به ارتباط آزاد داشتن با دهكده‌اي باشيم كه كدخدايش هر روز از رعاياي باقيمانده، قرباني مي‌گيرد و قضيه را نيز با رسانه‌هايش جور ديگري جلوه مي‌دهد.
اين همه را گفتيم و البته در خيرخواهي آقاي وزير براي مردم كمتر ترديد داريم و مي‌دانيم شخص وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي همانگونه كه در قضيه مميزي كتاب پس از اظهارات اوليه به اشتباه خود پي برد و در محافلي با اشاره به نامناسب و انحرافي بودن برخي كتاب‌ها،به ضرورت باقي‌ماندن مميزي اعتراف كرد، اين بار نيز نيت درستي دارد و با تصحيح نظر خود درباره «جريان آزاد اطلاعات» اين ژست امپرياليستي را براي امپرياليست‌ها باقي مي‌گذارد.
آقای صادقیان چرا از این فیلترینگ به شدت مشکل دار دفاع میکنید و حرفهای خوب تان را هم زیر سوال میبرید؟ تمام سایتهای علمی یا توسط کمیته فیلترینگ فیلتر شده یا توسط آمریکاییها و اروپایی ها تحریم شده! ما بچه حزب‌اللهی ها نباید اینقدرمهجور بمونیم و بخش عمده این مهجور موندن ما در محیط وب به خاطر سیاست‌های اشتباه فیلترینگ هست. اتفاقا فیس‌بوک و شبکه‌های اجتماعی باید باز باشن تا ما بتونیم محتوای اسلامی آن را آنقدر بالا ببریم تا محتواهای دیگه اصلا دیده نشن. این شیوه جدید فیلترینگ در دنیاست. 
