گرچه جنگ شش روزه اعراب عليه رژيم اسرائيل در سال 1973 با وساطت امريكا به توافقنامه‌هاي چندگانه انجاميد اما تلآويو را در فكر بزرگي فرو برد كه اقدامات عملي آن تا به امروز ادامه دارد.
روزهايي كه كشورهاي عرب فروش نفت به رژيم اسرائيل، امريكا و هم‌پيمانان آنها را قطع كردند، شاه مخلوع پهلوي در يك اقدام تكروانه بر‌خلاف سياست‌هاي اوپك، نفت ايران را با تخفيف فراوان راهي تلآويو كرد تا كمترين ضربه اقتصادي به اين رژيم وارد نشود؛ از همان روز تأمين امنيت انرژي رژيم صهيونيستي يك هدف مهم و «مقدس» براي گردانندگان منطقه اورشليم شد. اسرائيل به دليل قرار گرفتن در منطقه‌اي استراتژيك با هرگونه نا آرامي در منطقه، ارتباطات ويژه خود را از دست خواهد داد، لذا استفاده از تنگه عقبه در دستور كار آنها قرار گرفت اما محدوديت‌هاي آزار‌دهنده اين تنگه نتوانست راه اطميناني در اين باره باشد. اين رژيم پس از اشغال كشور فلسطين، در زمره كشورهاي داراي ذخاير نفتي و توليد قرار گرفت اما رقم آن به اندازه‌اي ناچيز است كه چاره‌اي جز واردات نفت ندارد. برپايه آخرين آمار منتشر شده از سوي شركت بي‌پي، اسرائيل روزانه 100 بشكه نفت توليد مي‌كند در حالي كه ذخاير آن يك ميليون و 940 هزار بشكه و مصرف روزانه آن حدود 80 هزار بشكه است.
رژيم صهيونيستي گرچه به لحاظ جغرافياي اقتصادي و تجاري كشوري كوچك در دنيا محسوب مي‌شود اما با توجه به برنامه‌هاي تلآويو براي گسترش فعاليت‌هاي اقتصادي خود، هيچ راهي به جز تأمين امنيت انرژي و ايجاد بسترهاي لازم در پيش ندارد.
نفت براي رژيم صهيونيستي به حدي داراي اهميت است كه روزگاري شنيده مي‌شد اين كشور از طريق چند واسطه نفت ايران را خريداري كرده و آن را به مصرف مي‌رساند. گرچه دولت اسرائيل چنين موضوعي را تكذيب كرد اما در صورت واقعيت داشتن چنين موضوعي به راحتي مي‌توان بر اين نكته تأكيد كرد كه موضوع نفت به اندازه‌اي براي تلآويو حياتي است كه براي تحقق آن حاضر است هنجارهاي سياسي و ديپلماتيك خود را زير پا بگذارد. اين رژيم براي پايان دادن به واردات نفت خود جلسات محرمانه فراواني را با شركت‌هاي امريكايي براي كشف نفت و گاز در مديترانه برگزار كرد و دو سال پيش از لو رفتن گزارشي مبني بر وجود 122 تريليون فوت مكعب گاز و يك ميليارد و 700 ميليون بشكه نفت در سواحل اسرائيل، نوار غزه، قبرس، سوريه و لبنان، به آرامي كار اكتشاف را آغاز كرد. پس از اين گزارش بود كه لبنان نسبت به حضور اسرائيل در آب‌هاي اين كشور و حفاري افقي چاه‌ها هشدار داد.
اسرائيل با دريافت اطلاعات دقيق از سوي كارتل‌هاي نفتي كه بدون هيچ ترديدي به لابي‌هاي صهيونيستي مرتبطند، از غفلت همسايگان خود سوء‌استفاده و دو ميدان گازي را كشف و چندي پيش توليد از ميدان تامار را آغاز كرد. ميدان گازي تامار در سال 2009 كشف شده بود و بر اساس پيش بيني‌ها 10 تريليون فوت مكعب گاز را در خود ذخيره كرده است كه مي‌تواند تا دهه‌هاي آينده نياز داخلي اسرائيل را تأمين كند. با اين حال تلآويو در پي آن است ميدان گازي ليوياتان را توسعه دهد.
گفته مي‌شود ميدان ليوياتان 18 تريليون فوت مكعب گاز و چه بسا ميزان قابل‌توجهي نفت را در خود جاي داده است. ميدان گازي ليوياتان نه تنها اسرائيل را در رديف طرف‌هايي قرار مي‌دهد كه بي‌نياز از گاز خواهند بود بلكه سبب مي‌شود نام اسرائيل در رديف صادر‌كنندگان گاز قرار بگيرد. در مقابل جبران باسيل، وزير انرژي لبنان با اعتماد به‌نفس بالايي از شرايط كشور در پس از استخراج گاز طبيعي سخن مي‌گويد و حتي بيروت اسم شركت هايي را كه در اكتشافات گازي و نفتي اين كشور حضور خواهند داشت، مشخص كرده است كه در اين فهرست نام شركت‌هاي بزرگي چون اكسون موبيل، شل، شفرون و توتال هم ديده مي‌شود، ضمن اينكه به احتمال فراوان حفاري‌ها در لبنان در سال 2015 يا 2016 آغاز خواهد شد.
جبران باسيل چند هفته پيش در مراسمي با اشاره به اين موضوع گفت: رژيم صهيونيستي به تازگي اقدام به كشف يك چاه نفت در چهار كيلومتري از مرز آبي لبنان كرده و در صورت بهره‌برداري از منابع نفتي اين چاه، قادر به سرقت و دست بردن به منابع نفتي لبنان در اين منطقه است. باسيل تأكيد كرد: لبنان داراي قدرت دفاع از منابع نفت و گاز خود است و ما در اين راستا خواستار تشكيل جلسه فوق‌العاده دولت براي تصويب اجراي سريع طرح آغاز عمليات استخراج نفت و گاز از منابع طبيعي هستيم تا بدين گونه لبنان نسبت به بهره‌برداري و استفاده از منابع نفت و گاز خود از ديگران عقب نماند.
بر اساس اطلاعات موجود، سه چهارم ميدان مشترك بين اسرائيل و لبنان در كنترل و مالكيت لبنان و يك چهارم آن نيز در مالكيت رژيم صهيونيستي است اما به دليل عدم تعيين رژيم حقوقي و قراردادي ميان دو كشور و اختلافات عمده موجود، تنش‌ها بالا گرفته و ممكن است معادلات خاورميانه را با توجه به حضور پرقدرت حزب الله در منطقه دچار تغيير كند.
اين تنش‌ها به رسانه‌ها كشيده شده است، به ويژه پس از عقد قرارداد مرزي يكطرفه اسرائيل با دولت قبرس كه مقرر كرده است بخش وسيعي از مرزهاي آبي لبنان به نفع رژيم صهيونيستي مصادره شود.
