چند روز پيش رسانه ملي در بخش خبري 20:30 گزارش از يك پرونده زمينخواري در حومه تهران داد كه در مجلس هم پيگيري شده و به نتايج مطلوبي رسيده است. نكته جالب توجه در اين پرونده آغاز پيگيري آن در بخش‌هاي خبري صدا و سيما بود. بدين معنا كه چند خبر‌نگار و گزارشگر كه از اين فساد بزرگ خبر‌دار شده بودند، دوربين را بر‌داشته و به سراغ زمين‌هاي مربوطه، مردم محلي و مسئولان امور رفته بودند و آنقدر اين ماجرا را دنبال كرده و از آن خبر و گزارش پخش كردند تا عاقبت دست دزدان اموال دولتي و منابع طبيعي كشور رو شد و دستگاه‌هاي ذي‌ر‌‌بط هم با وجود ادله اوليه وارد ماجرا شدند و با تحقيقات تكميلي جلوي يك فساد بزرگ ديگر را گرفتند. هدفمم از اين مقدمه آن بود كه ياد‌آوري كنم رسانه‌ها تا چه حد قادرند در احقاق حقوق مردم و پيشگيري از فساد و جرم‌هاي پيدا و پنهان در تمام عرصه‌ها پيشتاز باشند. فكر كنيد اگر پاي رسانه ملي در ميان نبود و قصه اين زمينخواري به رسانه‌ها راه نمي‌يافت، حتي اگر عده‌اي از مردم محل نيز از جريان آگاه بودند، چقدر بايد مي‌دويدند و چند ده سال بايد پرونده شكايت‌هايشان را از اين دادگاه و اين قاضي به آن دادگاه و قاضي ديگري مي‌بردند و چه وقت و هزينه‌اي صرف مي‌كردند و... خدا مي‌داند آيا عاقبت مي‌توانستند كاري كنند يا نه. چه بسا شبيه برخي پرونده‌هاي مشابه، شبيه آنچه بر سر آن «طلبه سيرجاني» آمد، خود‌شان محكوم شده و به زندان مي‌افتادند!
اين موارد نادر بايد به مسئولان ما و خاصه ارباب رسانه ملي بفهماند كه قدرت رسانه‌ها را در مواجه با فساد و گسترش عدالت در جامعه دريابند و از اين كار‌كرد دستگاه مؤثر خود غافل نباشند. بايد رسانه‌ها هر كدام به دهها مورد از اين نواقص در مملكت بپر‌دازند و با افشاي حقايق جلوي رانت‌خواري‌ها، رشوه خواري‌ها، بده‌بستان‌ها و خلاصه انواع دزدي‌ها و فساد‌هاي پنهان و آشكار را بگيرند. رسانه و خاصه رسانه ملي كه برد و تأثير بسيار بيشتري دارد در بسياري موارد مي‌تواند نقش مدعي‌العموم را بازي كند. به نمايندگي از مردم در چنين پرونده‌هايي وارد شود و تا احقاق حق ملت، ايستادگي كرده و كوتاه نيايد. بايد دسته‌هايي از خبرنگاران و گزارشگران با همين رويه كاري و به منظور دنبال كردن چنين پرونده‌ها و گزارش‌هايي تربيت شوند. شاهد و مثال همين گزارش زمينخواري منطقه «لواسان» كه ذكر آن رفت و در مقياس و كيفيتي ديگر بر‌نامه «نود»كه با مچگيري و پرداختن به سر‌نخ‌هاي فساد در فوتبال ما بسياري را ترسانده و از ميزان ناپاكي در اين ورزش كاسته. حالا تصور كنيد به شيوه نود ما در عموم عرصه‌ها بر‌نامه‌هايي در رسانه ملي داشتيم كه همه چيز را پيگيري و موشكافي مي‌كرد. آن وقت خيلي‌ها جرئت نمي‌كردند خيلي كار‌ها را بكنند، هم در خيل دولتمردان و هم در بخش خصوصي. كاش رسانه‌ها خاصه رسانه ملي اين نقش فراموش شده‌شان را زنده كنند و به ياد بياورند.
