با انتخاب يك مجري زن همجنسگرا براي هشتاد و ششمين مراسم سالانه اعطاي جوايز اسكار كه در سال 2014 برگزار ميشود، شائبهها درباره گرايشهاي همجنسگرايانه سينماي هاليوود و نيز آكادمي اسكار كه بزرگترين رويداد سينمايي جهان است، بيش از پيش شد.
الن ديجنرس در حالي اسكار 87 را مجريگري خواهد كرد كه آكادمي اسكار تاريخچه بسيار پيچيدهاي در زمينه ترويج پديده همجنسگرايي دارد تا آنجا كه در برخي محافل غير رسمي آكادمي اسكار را با نام مستعار «سوپر باول همجنسگراها» ميشناسند. اين لقب ناشي از توجه مشكوك و ويژه اسكار به جريان همجنسگرايي است؛ جرياني كه از 101 سال پيش كم كم در بدنه سينماي هاليوود ريشه دوانده است و اكنون در كنار حمايت سياسي برخي دولتهاي غربي و اروپايي خود را زير چتر رنگارنگ هاليوود و جوايزش ميبيند.
هاليوود را سينماي استراتژيك جهان نام ميگذارند؛ تاريخ شاهد است كه چگونه پديدههاي مجعول و غير قابل قبول در جوامع بشري با طي مراحل هدفمند و از پيش برنامهريزي شده در هاليوود توانستهاند پس از پشت سر گذاشتن ساليان سال و حتي قرنها به پديدههايي جا افتاده و معروفي در جامعه تبديل شوند. پروژه مطرحسازي و سپس قبح شكني و عرفسازي پديده شوم همجنسگرايي نيز پيشينهاي 101 ساله در هاليوود دارد. امروز به كمك ابزاري به نام سينما و در معناي واقعي كلمه هاليوود، همجنسگرايي از قامت يك ناهنجاري اخلاقي در شرف تبديل شدن به يك عرف در جامعه غرب است. سينما اين امكان را براي جامعه همجنسگرايان و نيز سينمايشان فراهم كرده است.
شوك كن 2013 با رنگ همجنسگراييشصت و ششمين دوره از جشنواره كن در سال 2013 پاتوق نمايش فيلمهاي به شدت غيراخلاقي و مورج همجنسگرايي بود. در اين جشنواره فيلم غيراخلاقي «آبي گرمترين رنگ است» نخل طلاي كن را در ميان تعجب همگان به خود اختصاص داد تا براي اولين بار در تاريخ اين جشنواره فيلمي با مضمون آشكار همجنسگرايي برنده اين جايره معتبر جهاني شود. اين فيلم كه اكثر سكانسهايش بر روابط ميان دو نوجوان همجنسگراي فرانسوي مبتني است در حالي بهترين فيلم كن 2013 شد كه فرانسه همزمان با آن ناآراميهاي مردمي حاصل از تصويب قانون ازدواج همجنسگراها در اين كشور را تجربه ميكرد و اين انتخاب سياسي بيش از اندازه در ذوق ميزد.
گذر هاليوود از مرز مطرحسازي همجنسگرايي اين روزها بخش عمدهاي از سياستها و برنامهريزيهاي كوتاه مدت و بلند مدت هاليوود نيز در خدمت ايجاد مسيري شسته و رفته براي تحقق پديده همجنسگرايي در سطح جامعه جهاني است. آكادمي اسكار الن دي جنرس، مجري همجنسگراي برنامه تلويزيوني «شوي الن» را براي اجراي هشتاد و ششمين مراسم اسكار در سال 2014 انتخاب كرده است اما تاريخ ميگويد كه هاليوود نه تنها براي شخصيتها و هنرمندان همجنسگرا بلكه براي فيلمهاي ساخته شده در اين قالب و نيز هنرمندان ايفاكننده نقشهاي پرحرف و حديث اهميت و توجه ويژه و مشكوكي قائل است. سينماي امريكا اكنون از مرحله برخورد محجوبانه با اين ناهنجاري اخلاقي گذشته است و به مرحله مطرح كردن و قبح شكني از همجنسگرايي رسيده است. براي اين ادعا مدارك و شواهد مستدلي وجود دارد:
جوايز اسكار در آغوش هنرمندان همجنسگرانگاهي به تاريخچه اسكار گوياي آن است كه اين جايزه بزرگ سينمايي در طول دورههاي مختلف برگزاري خود توجه ويژهاي به هنرمندان همجنسگرا داشته است. جودي فاستر، بازيگر همجنسگرايي است كه موفق به كسب دو جايزه اسكار شده است. جورج كيوكر، كارگردان امريكايي فيلمهاي كلاسيك كه او را از جمله اركان جامعه همجنسگرايي هاليوود ميشناسند نيز جايزه كارگرداني اسكار را دريافت كرده است. سر جان گيلگاد از ديگر بازيگران همجنسگراي انگليسي هاليوود است كه در سال 1981 ميلادي و به خاطر بازي در فيلم «آرتور» برنده جايزه اسكار بهترين نقش مكمل مرد و نيز به خاطر بازي در فيلم «بكت» محصول سال 1963 ميلادي نامزد اين جايره شده است. او بعدها در سال 1953 گرفتار يك رسوايي جنسي در انگليس شد. جان شلزينگر نيز كارگردان همجنسگرايي است كه در سال 1969 ميلادي و با فيلم «كابوي نيمه شب» برنده جايزه بهترين كارگرداني اسكار شد. در بيست سال اخير كه هاليوود به كمك سياست، بازوي محكمي در پاره كردن پرده حجب و حيا و بيرون آوردن ناهنجاري مذموم همجنسگرايي از حاشيه به مركز داشت، چهرههاي همجنسگراي بيشتري در هاليوود ظهور كردند و غرق جوايز اسكاري سينماي امريكا شدند.
سر التون جان و مليسا اتريج، هر دو جايزه بهترين ترانه و موسيقي متن فيلم اسكار را از آن خود كردند. اسكار به داستين لنس بلك، بيل كاندون و الن بال كه جملگي همجنسگرا بودهاند، جايزه بهترين فيلمنامه را اهدا كرده است. اسكات رودين، تهيهكننده هاليوود نيز به خاطر فيلم «جايي براي پيرمردها نيست» جايزه اسكار را از آن خود كرد.
ستايش فيلمهاي مروج همجنسگرايي در اسكاراسكار در طول دورههاي مختلف برگزاري خود ميزبان خوب فيلمهاي مروج همجنسگرايي بوده است. هاليوود فرصت بسياري در اختيار هنرمندان همجنسگرا و نيز تهيه كنندگان فيلمهاي مروج اين پديده غيراخلاقي قرار داده و متعاقب آن اسكار نيز با اهداي جوايزش به اين هنرمندان و اين فيلمها به خوبي از اين پديده استقبال كرده است. هيلاري سوانك با بازي در نقش يك همجنسگرا در فيلم مذموم «پسرها گريه نميكنند» جايزه اسكار را كسب كرده و شون پن نيز به خاطر بازي در فيلم «ميلك» كه از فيلمهاي بنام مروج همجنسگرايي است، اسكار گرفته است. فيلم «كوهستان بروكبك» از ديگر فيلمهاي مروج همجسنگرايي هاليوود است كه نامزد جايزه اسكار شده است و هيت لجر با بازي در اين فيلم جايزه بهترين بازيگر مرد اسكار 2005 را از آن خود كرده است. «ترنس امريكا» فيلم ديگر هاليوودي و مروج همجسنگرايي است كه در اسكار 2005 حاضر شد و فليسيتي هافمن در آن دوره جايزه بهترين بازيگر زن را از اعضاي آكادمي دريافت كرد. فيلم «خدايان و هيولاها» ديگر فيلم ساخته شده با تم همجنسگرايي بود كه به اسكار راه پيدا كرد و يان مك كلن، بازيگر همجنسگرايش نيز نامزد دريافت جايره بهترين بازيگر مرد شد. كالين فرث نيز كه در فيلم مروج همجنسگرايي «مرد مجرد» نقش يك همجنسگرا را ايفا ميكرد، نامزد دريافت جايزه بهترين بازيگر مرد اسكار شد. فيلم «كاپوتي» فيليپ سيمور هافمن، «فيلادلفيا »، «ماجراهاي پريسيلا، ملكه صحرا» از ديگر فيلمهاي همجنسگراي هاليوود هستند كه برخي از آنها در اسكار حضور يافته و جايزه كسب كردهاند. در سال 2011 نيز آكادمي اسكار گوي را در زمين فيلمهاي همجنسگرا انداخت و فيلم «بچهها خوبند» نه در يك بخش بلكه در چند بخش بهترين فيلم، بهترين بازيگر زن، بهترين فيلمنامه غير اقتباسي و بهترين بازيگر نقش مكمل مرد نامزد دريافت جايزه اسكار شد. فيلمهاي «يادداشتها در يك رسوايي »، «هيولا»، «قبل از تاريكي شب»، «ساعتها»، «به همان خوبي كه پيش ميآيد»، «همنشين ديرين»، «بوسه زن عنكبوتي»، «سيلك وود»، «تنها وقتي ميخندم» و «يكشنبه خونين» از ديگر فيلمهاي هاليوودي هستند كه در فاصله زماني سالهاي 1971 تا 2006 ميلادي موفق به كسب جايزه اسكار شدهاند.
هاليوود تا توانسته توان خود را براي ساخت فيلمهاي مروج همجنسگرايي به كار بسته است. امروز دانشنامه ويكي پديا 2250 فيلم هاليوودي را در زمره فيلمهاي همجنسگرايانه قرار ميدهد. پرداختن به مضامين همجنسگرايانه در فيلم مهاي هاليوود سابقه 101 ساله دارد اما تا يپش از سال 1970، سرمايه هاليوودي آنچنان كه بايد در خدمت ساخت چنين فيلمهايي نبود. از «بالها» محصول سال 1912 گرفته تا «موركو» محصول سال 1930، «خون يك شاعر» 1932، «هواي پاريس» 1954، «شكار» 1963، «ادوراد دوم» 1970، «بعدظهر سگي» 1975 تا «اروپا اروپا» 1990، «عشق شيطان است» 1998، «پدر و پسر» 2003 و «آخرين شانس» 2012 شمار زيادي از فيلمسازان با نگاه به توجه ويژه هاليوود و اسكار به اين پديده نازل غير اخلاقي شانس خود را در اين حيطه امتحان ميكنند. هاليوود در سال 2013 كه سال همراهي سياست با همجنسگرايي است با فيلمهايي چون «بامبي»، «ضربه»، «قارهاي»، «بوسيدن تاريكي» و نيز «حقيقت» به استقبال اين ناهنجاري اخلاقي رفته است و شكي نيست كه اسكار 2014 نيز در ادامه باز كردن جاي پاي همجنسگرايي در جامعه امروزي غرب اين حوزه را مغفول نخواهد گذاشت!